Lente Kabinet 2017. Het is zondagmiddag, ik ben nog maar eens onder de douche gesprongen. Tijd om een kijkje te nemen in het fotoboek van gisteren.

Road to Twiske

Nog voor het middaguur spring ik op de fiets, ik heb geluk vandaag, De Canadese heeft voorgesteld om eindelijk naar de visboer te gaan waar ze me een jaar geleden al eens over vertelde. In de van der Pek, en daarmee perfect op de route naar Lente Kabinet! Ik bedoel bijna perfect.

Ik ga namelijk niet rechtsaf, maar rechtdoor, anders mis je de markt en de verwennerijen verderop. Bij de pont was het al drukken geblazen. Ik miste er net een en de rij die zich opbouwde in de tussentijd was gigantisch. Mensen gaan er op uit vandaag. Ik zie rond het station al groepjes wachten op laatkomers waarvan je weet dat je ze weer zult zien op het festivalterrein. De Oceandiva vaart voorbij, bijna potsierlijk dat voorkomen, helemaal op een dag als vandaag.

Tijd voor vis, na een klein ontbijt thuis is het plan een stevige voedzame lunch, stamina zal hard nodig zijn vandaag! De Canadese wijst vastberaden wat vissen aan en vraagt naar een tonijnsteak die we pas zien op ons bord. Heftig. We krijgen er een warme rode saus bij, het is supervers, en hoewel ze aangeeft dat het wel eens nog lekkerder was, ben ik in mijn nopjes met deze start van de dag. Vanavond vliegt ze naar Italië, ongeveer wanneer ik Elena Colombi hoop te zien ontvlammen.

Vis.

Vorig jaar vierde ik mijn Lentekabinet-ontmaagding, dat smaakte naar meer. De tocht stond me bij als een lange, maar misschien is dat altijd zo bij een eerste rit. Dit keer was ik juist voorbereid op een flinke tour, en vond ik het opvallend goed te doen. Onderweg overal groepjes mensen die even zwemmen, lunchen, plassen, of andere stiekeme dingen in de bosjes overwegen. Festivalgangers lijken ze bijna allemaal. Tot zo!

Het Begin

Mijn entree verloopt heel soepel, zelfs de paar Tambourine-kaartjes die ik op zak heb mag ik houden.

Ik heb dan ook niets bij me, een pinpas, twee telefoons, en wat sleutels, oja en never forget oordoppen. In een flits heb ik thuis bedacht dat slippers wel prima zijn vandaag. Nu is dat ook nog zo. Ik zie onderweg en nu op het terrein dat ik onder de mannen duidelijk in de minderheid ben, zo zonder schoenen. Volgens mij heb ik dit vorig jaar anders aangepakt. Dansen en testen maar!

Natuurlijk ga ik meteen linksaf bij binnenkomst, Luc & Arif staan in de Eerste Kamer. Het grote veld licht er stralend bij, té stralend als je het mij vraagt, het wordt een soort openluchtsauna. Gelukkig kietelen mijn tenen het groene gras. Het is misschien net 14:00 en er is nauwelijks een streepje schaduw op het hele veld. Ik ben een uurtje later dan vorig jaar en het verschil is zichtbaar, veel meer fietsen vond ik al geparkeerd en ook hier is al flink publiek, waar ik vorig jaar nog even het hele veld voor mezelf had, met Tom aan het roer.

Onderweg naar het grote podium staat net als vorig jaar de EHBO-post opgesteld. Lieverds met zonnebrand, smeren maar! Ik heb mezelf meerdere sessies beloofd voor de dag en vang een leuk gesprek op tussen wat beveiligers hier. Gat in de markt-idee: met wat zonnebrand gaan staan en meisjes insmeren tegen betaling van een euro. Benodigdheden? Wat vriendjes maken bij Dekmantel om dit plan te verkopen.. Een goudmijn zo zie je ze denken, terwijl ze nog eens om zich heen kijken. Veel blote benen vandaag!

Op verkenning loop ik Steven tegen het lijf. Hij kijkt naar zijn raket. DJ Salaris van FC JEMOEDERBELDE is onderweg naar een andere planeet. Lekker binnenkomen!

Izabel

De programmering is op papier erg goed gelukt dit jaar. Blij om deze jonge ster weer te zien, nog een maandje wachten op de School-kelder! Ze staat ze al sinds de noon-opening op de DJBroadcast-stage. Jammer dat ik zo laat ben, maar gelukkig kan ik nog een uur van haar genieten.

Een van de nummers waarmee ze haar kleine schaduwrijke landgoed afbakent.

Uit het niets de onverwachte cameo van De Hoofdredacteur. Een high five voor de heer die toch uit Lyon is teruggevlogen om zijn podium goed te keuren!

Izabel draait een fijne van DeeKay Jones, en neemt me helemaal mee naar dromenland als ze in sferen van Harvey Kebekelektrik aanslingert:

Izabel at the office.

Met een aantal instrumentaal sterke nummers eindigt ze haar set, luister vanaf 4:20 naar de sax.

Wat je nog meer nodig zou hebben op deze ongelofelijk mooie dag (nu al) is mij onduidelijk. Zet Aan.

Tijdens haar set komt Mr. Dekmantel (I), Thomas, polshoogte nemen. Compleet met spiegelende zonnebril, zomerse pantalon, kokossapje in vrolijk gekleurd halveliter blik, en Birkenstocks (gokje). Hij beleeft zo te zien een ontspannen dag, hoe kan het ook anders als je festivalproductie zo lekker loopt. Om nog maar te zwijgen over het tweede jaar op rij waanzinnige mazzel met het stralende weer. Proost.

Bruxas live

De boys Bruxas verrassen me totaal. Het geluid past ontzettend goed bij het podium tussen de bomen, de drie kleurige mannen met mooie jongensachtige looks geven me het gevoel dat we onderweg zijn naar een loom tropisch eiland. Vrolijke geluidseffecten die doen denken aan games, echte trommels, de kleine menigte die zich heeft opgebouwd bij het podium geniet! Om ons heen is een halve borrel gaande, alle leeftijden vertegenwoordigd. We wanen ons in de tropen, lekker met vakantie, op zoek naar de palmbomen.

Luister en kijk mee met Bruxas!

Tussendoor

Ondertussen is baas Boo Williams in de Tweede Kamer bezig, waar de drukte nog op gang moet komen. De open tent is net zo mooi als vorig jaar, de wind waait er lekker doorheen, je kunt er goed ontsnappen aan de harde zonnestralen.

Twee bazen

Twee vrienden

Soichi Terada

Welkom van ver!

De Nachotester is inmiddels aangekomen, vorig jaar gingen we samen naar Rainbow Disco Club in de OT. Daar stonden we een hele set lang op de neus van Soichi geparkeerd, front row genieten. In de grote Tweede Kamer-tent voelt nu als behelpen voor mij, luid geklets weerkaatst goed onder zeil, de man zelf is natuurlijk nog steeds een held. Kijk zeker de video ter kennismaking.

Er is een mooie foto gemaakt door René, waar je ziet hoe Soichi staand op zijn hutkoffer nog net overal bij kan.

Hier blijven we voor nu niet lang hangen, er is meer dan genoeg te beleven.

Max Abysmal

In de Eerste Kamer, je weet wel dat veld waar bij menig festival iedereen zou staan, is Max voor een groep intimi en andere aanhang stiekem erg goed bezig.

Deze plaat doet het heerlijk, TITIA zwaait met haar handdoek, verguld met hetzelfde Order Heat-logo als prijkt op het t-shirt van Max zelf. De Beesmunt-boys staan naast ons, Luigi heeft zijn badslippers aan. Het is zomer!

Van dichtbij.

Elena Colombi

Luisteraars van NTS kennen haar al langer. De Hoofdredacteur sprak haar kort geleden in London en schreef erover. We wandelen langs de hangmatten naar de Red Light Radio-stage, met halve schaduw is het er precies te doen, eerder noteerden we geluidsuitval, vermoedelijk door de hitte, de zon viel toen vol de dj booth in pal op alle apparatuur.

Beukende en krakende beats worden afgewisseld met (voor mij) onbekende klassiekers.

Met wat Interstellar Funk, zelf niet aanwezig, weet ze de menigte bij dit podium te bekoren. Al gauw waan ik me in een Italiaans spookhuis waar ze ons karretje stuurt door een hele ongure ruimte, het is een spannende genotservaring.

Ze verstopt zich voor mijn gevoel achter haar zonnebril, maar dat mag allemaal. Ze verrast en blijkt een aanwinst voor de Red Light Radio-stage zo midden op de dag, ik zie veel blije gezichten.

Bewijs.

In de schaduw naast het podium lopen we tegen De Hongaarse aan, het voelt alweer als maanden geleden dat ik met haar op een after belandde na een nachtje School. Ze is op sleeptouw genomen door een vriendin uit Berlin, die er natuurlijk toen ook bij was, cirkeltjes zijn rond vandaag. De Nachotester en De Hongaarse delen een mini-geschiedenis, dat geeft de ontmoeting net dat extra laagje weird. En door!

Antal

Familia loopt inmiddels ook op het terrein rond, T-Mobile 4G laat het vrijwel de hele dag afweten dus het duurt even voor ik (geen verrassing) te horen krijg dat ze met de vriendinnen bij Antal te vinden is. Natuurlijk Antal. We waren ook bij zijn allnighter in School vorig jaar, er was de prachtige nacht afgelopen december met Hunee. De DJBroadcast-stage is nauwelijks voorbereid op de populariteit van Mr. Rush Hour. Het is dringen geblazen en het duurt dan ook een hele tijd voor ik per toeval wordt gevonden door bekenden.

Ondertussen is Antal op een koers die we van hem kennen en waarderen.

Maar hij laat zijn clubby beukerkant ook zeker gelden als hij de speakers test met deze St. Germain/DJ Deep/Romain Poncet.

De video.

Diner

Waar Nachtotester en ik tegenop kijken is het eten. We wagen het er maar op, laden krediet op zijn armband, en belanden in de pizzarij. Het is wel een mooi tentje, waar een aantal mannen hun best doen de pizza's zo vlot mogelijk de steenovens in te krijgen, en een meisje de kassa en levering afhandelt. Ondertussen fikken we weg, ik heb duidelijk zout nodig en kruip even naar de schaduw. Naast me zit een grote baard in het gras die aan zijn vrienden vertelt dat hij voor het eerst in zes maanden friet gaat eten. Ik vermoed dat ie net terug is van een grote reis, maar waarheen dat ze er geen patat kennen?

Het eten levert direct een muntendilemma, maar ik heb besloten mijn kleine klaagmuurtje pas op te bouwen aan het einde. Dat haal je misschien niet eens, zo blijft Lente Kabinet een zonnig feestje, tot laat!

De pizza is lekker, zij het klein, ja het duurde lang om te bestellen, maar het was dan ook ongeveer Hollandsche etenstijd, een beetje eigen schuld. Een extra friettentje tussen vijf en acht valt te overwegen.

Ik ontvang boze blikken van twee jonge meisjes, er wordt make-up bijgewerkt, en bellenblaas komt uit een ijshoorn. Ze lijken vrolijk maar ik heb ze iets misdaan geloof ik. Geen servet bij de pizza geleverd, daar wijt ik het maar aan.

Verrassings Kapel

Na het eten is handen wassen een must. Gezien de onaangepaste wc-locaties in vergelijking met vorig jaar betekent dat een flinke wandeling. Nou zul je hier mensen over horen klagen, maar zij vergeten voor het gemak wel even dat ik zo uit het niets De Kapel ontdek. De boxen lachten me al eerder toe, verklapten dat er iets ging gebeuren, maar niet wat. Zie daar Young Marco, en hij blijkt b2b te draaien, want Mr. Dekmantel (II) komt uit De Kapel wandelen: Casper Tielrooij.

De mannen.

Samen maken ze er een lekker sleazy bende van, precies wat ik nodig heb, met een zonnetje wat zich half achter De Kapel verschuilt. Mijn lichaam kraakt op de bas, ik hou van verrassingen!

Ik hoef die plaat maar opnieuw op te zetten en zelfs de meest bewolkte dag wordt stralend, kom dan!

Young Marco staat hier niet voor niks natuurlijk. Dankzij Nachotester, een echte speurder, kunnen jullie deze thuis ook aanzetten! De vocal alleen al, ik wil deze tune zijn.

Natuurlijk gebeuren de mooiste dingen wanneer je het niet verwacht, allereerst is daar in stralend blauw pak de enige echte ZaZa. Maar het wordt nog leuker. Naast me staat een enorm houten krat. Verderop in de bossen naast de Eerste Kamer staan er ook een paar. Daar kruipen mensen erin om zich even te verstoppen voor de wereld. Op het krat naast mij dansen mensen. Mooie meisjes, zoals er zoveel rondlopen vandaag. Als uit het niets staat ze daar te dansen, een blonde jonge dame. Oplettende lezers kennen haar sinds vorige maand (HARVEY) als Petsteler.

De hele dag zie je bekenden lopen, vooral School-gangers vallen op in het daglicht. School-crew is ook breed vertegenwoordigd, en onze lokale heldendj's lopen overal, de line-up achter de decks is wat meer internationaal deze editie. Ook de mannen van de Kleine Clubs loop ik bijna allemaal tegen het lijf eerder op de dag. Maar deze nieuwe vriendin, had ik hier niet verwacht. We maken oogcontact, eerst lacht ze gewoon, dan pas volgt de herkenning. Ze gebaart dat ik moet komen, ik klauter dat krat op en we dansen samen. Ze kan niet geloven dat ik haar naam nog weet.

Uit de hoogte.

De Nachotester heeft me weer gevonden. Hij vertelt over een donkere wolk en laat zelfs het woord regen vallen. Ik kijk hem vol onbegrip aan, zonder schoenen, zonder laagjes bij me, hoezo regen?

Die donkere rookpluim dus. Even later trilt mijn telefoon: NL-ALERT. Sluit ramen en deuren, nieuwe brand in westelijk havengebied. Dat wordt lastig, vanavond.

Powell live

Tijd om terug te keren naar de Red Light Radio-stage. De Hoofdredacteur sprak Powell recent via Skype, dat leverde dit open gesprek op.

Het lezen daarvan maakte meer dan nieuwsgierig. Op deze dag vol goede verrassingen kun je het al raden, de man gaat er vol in. Je ziet aan zijn hele lichaam dat hij zijn muziek voelt. Er is geen lichaamsdeel wat niet meedoet. Hij verstopt zichzelf, en springt tevoorschijn. Hij wil dat wij ook springen. Constant kijkt hij naar ons. Hij verlangt interactie. Compleet tegenstrijdig met de grote meerderheid van de dj's vandaag. Heerlijk.

Ik heb een stukje voor je apart gezet.

Hij sleept ons mee, eerst door de krochten van zijn hoofd, ergens diep verzonken in zijn lichaam belanden we later. De mensen pakken zijn golflengte op en we zijn samen onderweg. Verwennerij.

De eindfase

Ondertussen zakt de zon verder achter de bomen en voel je dat we ons moeten gaan opmaken voor de eindfase. Nu wordt het pas echt spannend, want wie de programmering dit jaar in elkaar heeft gedraaid zal hebben gedacht: hoe spreiden we die massa aan het eind van de avond? Door op elke stage een kanon neer te zetten natuurlijk. Op een dag waar meerdere vrouwen achter de draaitafels te vinden zijn, staan er opeens twee aan de finish zij-aan-zij: The Black Madonna in de Eerste Kamer en Helena Hauff in de Red Light-tempel. Oh girl(s).

Het maakt bijna zenuwachtig, waar moet je zijn, wanneer, hoe lang kun je blijven hangen. Voor mij leek het eenvoudig, ik ken Black Madonna en Helena van eerdere successen. Bij Objekt en Palms Trax weet ik slechts van horen zeggen: goede namen. Omdat ik me de hele dag al heb laten verrassen, zet ik nu graag in op bekende kwaliteit. Maar Nachotester geeft aan dat Palms Trax ook zeker beluisterd moet worden, het waarom is hier te vinden volgens hem. (Dekmantel 2016).

Helena Hauff

We beginnen onze helse rit bij Helena. Wat een begin. Terwijl Powell nog aan het afruimen is slingert ze haar stoomlocomotief aan.

Het duurt niet lang voor de grond onder ons verandert in een soort trillend moeras. Ze is nog geen tien minuten bezig wanneer ik vertwijfeld vraagtekens plaats bij de eerdere sets van de dag: is er wel een wild nummer met een bas gedraaid? Helena pakt ons volledig in, binnen een paar minuten veranderen we samen in een kolkende massa. De Absolute Baas (v).

Waar je haar nog ziet glimlachen als ze pas net is begonnen, zie je haar daarna keihard meedansen omdat ze zo hard draait dat stilstaan fysiek onmogelijk voelt. Je bent fantastisch. Helena.

En dan moet Dominator nog komen. Ze steekt er nog maar eens een peuk bij op. Onrustig kettingrokend is het brute geweld wat ze op ons afvuurt een spektakel om niet te vergeten.

Toch gaan we op avontuur, door naar Palms Trax.

Palms Trax

We zijn pas net in de kolkende tent naar binnen gewurmd als Redshape klinkt.

De heer in de verte heeft zijn missie duidelijk begrepen. Deze tent hoeft tegen middernacht niet meer overeind te staan. Afbreken maar.

Liefde voor disco is terug te vinden in veel van zijn nummers, Nachotester en ik zweefdansen door het donker.

Eerste Kamer: The Black Madonna

Het is tijd om polshoogte te nemen bij Her Royal Highness. Daar is ze.

Familia schijnt ergens in de met schijnwerpers verlichte massa vooraan te vinden te zijn, we banen ons een moeizame weg via de rechterkant.

Kijk mee hoe ze het ervan neemt, niet meer de kleine stage van twee jaar geleden, nee het hele grote veld is vanavond van haar.

Je kunt haar zien knuffelen met De Grote Baas: Mr. Dekmantel (I), zien dansen met William Djoko, het is te donker om te zien dat er mensen op de speakers klimmen om met de decibellen vol in de oren te dansen.

Zonder het te beseffen blijk ik naast een vriendin te staan, er viel weer een gaatje dus we konden een paar meter opschuiven. Ze heeft een lichtgevend ding bij zich, zo kan Familia mij weer vinden, gelukkig dichtbij. Van haar hoor ik dat onze dj vanavond Jet Madonna wordt gekroond: zoals op alle nieuwspagina's heeft gestaan blijkt ze naar ons landje gevlogen met een privéjet, haar geplande vlucht werd eerder geschrapt en er was dus grote kans dat ze deze show zou missen. Daar zag de organisatie even het ultieme affiche in rook opgaan.

Het eerste uur draait ze hard zo zegt Familia, het tweede en laatste uur is voor mij de tijd van de liefde. Ik laat me graag meeslepen door deze Koningin. Nachotester gaat nog even bij Helena langs, hij heeft groot gelijk, zo werd een uur geleden al bewezen.

Voor je het weet is het voorbij. Klokslag 23:59 op mijn scherm draait ze het volume weg uit een hele fijne plaat. Zo goed als rennend naar mijn fiets kom ik vriendinnen van Familia tegen, die ik net zo snel weer kwijt raak.

Terugweg

De grote uittocht, ik ben er snel tussenuit gepiepeld, maar fietsen is alsnog niet te doen, er loopt een grote groep naar verderop geparkeerde fietsen, taxi's, het houdt niet op. Vervolgens worden we naar rechts geleid en je hoort wat mensen daar vraagtekens bij zetten, een paar minuten later blijkt dat we een enorm rondje hebben gemaakt en er wordt wat gescholden richting de meneer die iedereen aan de overkant naar rechts loopt te duwen. We vervolgen onze weg naar wat ooit links was.

Zo tussen het geroep vind ik haar, opeens fiets ik naast een blonde dame, later stelt ze zich aan me voor. Ze blijkt het deze ochtend over babynamen gehad te hebben met haar nieuwe vriend, en als ik me aan haar voorstel schrikt ze bijna.

De rit sukkelt voort, op de heenweg kwam ik duidelijk niet zo aanrijden, maar we volgen de meute. In je t-shirt in de wind blijkt het nog niet zo warm na enen, maar als je kiest om zonder bepakking te reizen dan krijg je dat. Het leuke van het gesprek met deze vrouw is dat ze me een inkijkje geeft in het festival voor een nieuwkomer zoals zijzelf. Ze ging dit jaar voor het eerst naar DGTL, vandaag was het de beurt aan Lente Kabinet. Ik vraag haar welke ze zou kiezen als ze volgend jaar maar één van de twee mocht overdoen: Het Kabinet wint.

Wel komt ze met een aantal (verbeter)punten aanzetten, ze vond de plattegrond erg onduidelijk. Ik heb geen plattegrond gezien, maar vaag staat me bij dat ik er het eerste uur vorig jaar ook weinig van begreep. Wat voor haar ook moeilijk was is dat bij een podium helemaal niet wordt verteld welk podium je voor je hebt. Geen bordjes niks. Red Light Radio heeft nog de duidelijkste uitstraling, maar als je niet dicht bij de dj staat zie je zelfs dat misschien over het hoofd. Het oude logo van DJBroadcast zal deze dame zeker niet kennen. Eerste en Tweede Kamer, wat mij betreft duidelijk, maar ze is het er niet mee eens.

Terwijl haar vriendinnen eerder naar huis zijn gegaan is zij zelf gebleven, dansend met vers gemaakte vrienden, een klein maar mooi bewijs van een prachtige festivaldag. Haar nieuwe vlam belt bezorgd op, en is blij te horen dat ze niet alleen met mij naar huis fietst.

Aangekomen bij de pont klaagt ze ook over de prijzen, ik kan alleen maar knikken, twee friet (ja OK, met saus) voor elf euro. Historisch, denk ik. Een grappige fietstocht, zij is onderweg naar de Jordaan, dus de pont is ons eindstation.

Thuis aangekomen is het hoog tijd voor een douche. Die slippers, dat idee is afgekeurd voor de toekomst, ook al was het een paar uur heel lekker, daarna volgde het gevoel van langzame blaarontwikkeling, weinig comfort, geen ondersteuning, en vooral...

Tot volgend jaar!

Like Nachtsnuiver op facebook.
Luister door Nachtsnuiver getipte platen op SoundCloud.
Swipe op Insta-foto's.
Tweet je nog?
Of ontvang een berichtje in de Nachtsnuiver-WhatsAppgroep bij een nieuw stuk.
Iets spannends te melden? Stuur een mail!

Ik schoot heel veel videofragmenten. Bekijk ze op YouTube.

Izabel
Bruxas live
Soichi Terada live
Max Abysmal
Elena Colombi
Antal
Young Marco b2b Casper Tielrooij
Powell live
Helena Hauff
Palms Trax
The Black Madonna

Bedankt DJBroadcast! & Dekmantel.